یکی از درسهایی که من همیشه ازش خوشم میاومد عربی بود. عربی درسیه که عموما بچهها ازش متنفرند چون میخوان همه چیز رو به زور حفظ کنند در حالیکه تو عربی یه چیزهایی هم هست که آدم باید بفهمه. البته میدونم که عربی هزار تا قاعده و استثنا و اما و اگر داره ولی خب باز هم میشه یه کم این مخ معیوب را به کار انداخت و یه چیزی فهمید. فکر میکنم تنها درسی بود که تمام نمرههایی که ازش تو کارنامهام ثبت شده بود بیست بود. فقط ثلث سومِ سوم راهنمایی آوردم 19.75. حتی غلطم هم یادمه. توی یک ترجمه فارسی به عربی ثلج (برف) و مطر(باران) را اشتباهی جابجا نوشته بودم. در ضمن اون موقعها هم مثل الان نبود که مثل گاب تا آخر جلسه بنشینیم سر امتحان. من معمولا عادت داشتم مثل اسب تند بنویسم و طبیعتا خیلی حال میداد در حالیکه همه عین خر تو گل گیر کردند وقتی فقط ده دقیقه از امتحان گذشته پاشی برگه ات رو بدی، در نتیجه هیچ وقت دوباره سوالها رو نمیخوندم.
بگذریم. تو این مدت من همیشه یه سوال تو ذهنم بوده که همچنان لاینحل مونده. البته اون موقعی که پیش اومد به کسی دسترسی نداشتم که ازش بپرسم. حالا اینجا مطرح میکنم ببینم کسی میتونه کمک کنه یا نه؟
همه جای قرآن پره از "یا ایّها الذین امَنوا" و ما هم معنیش میکنیم: "ای کسانیکه ایمان آورده اید". اما به نظر میرسه "امَنوا"، جمع مذکر غایب از باب ایمان باشه یعنی "ایمان آوردند"
حتی "امِنوا" هم که فعل امرش باشه میشه "ایمان بیاورید". حالا من موندم که قضیه چیه. البته فکر میکنم همون گزینه اول درست باشه ولی به قرینه معنوی یا یه همچین چیزی این جوری معنی میشه. خلاصه اگه کسی چیزی از این بابت میدونه به ما هم بگه. البته طبیعیه که با پاسخگویی به این سوال هیچ کدوم از مشکلات بشریت حل نمیشه. ولی خب شاید تکلیف کسانیکه "ایمان آوردند" معلوم شه. شرمنده کفّار محترم هم هستیم.
پینوشت: چیه؟ چرا اینجوری نگاه میکنید؟!