نصرُ مِن الله و فَتحٌ قریب. وای اگر کریمی‌از رو نیمکت پا شود، کاناوارو هم نتواند که دریبلش زند (یا برعکس)

بار دیگر دست استکبار جهانی از آستین فیفای جنایتکار در آمد تا به خیال خود عزم و اراده و ایمان راسخ فوتبالیست‌های همیشه در صحنه ایران را سست نماید. اما آن سپ بلاتر مزدور و خودفروخته، آگاه نیست که با این عمل ننگین خود چه ضربه سنگینی به پیکره فوتبال جهانی وارد آورده است. این عمل سیاسی و جنایتکارانه تنها به دلیل ترس آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی از رویارویی با ایران در عرصه‌های جهانی و آسیایی است. آنها و سایر تیم‌های جیره خوارشان نظیر آلمان، انگلستان و فرانسه که می‌دانند از تکنولوژی و توان فنّی لازم برای مقابله با ما برخوردار نیستند، با تلاشی مذبوحانه و ناجوانمردانه سعی در منزوی کردن فوتبال ایران در صحنه‌ی جهانی دارند تا به هدف شوم خود یعنی سلطه و قهرمانی در جام جهانی برسند. آن‌ها به خوبی از خطر حضور ایران در بین چهار تیم برتر جهان که توسط رییس جمهور محبوب و فوتبال‌پرور کشورمان اعلام شده بود آگاهند. آنها می‌دانند که فوتبال جهان به سرعت در حال علی اصغری شدن است. فابیو کاپلو، الکس فرگوسن، مورینیو، ونگر، اریکسون و ... بارها و بارها با ناصر ابراهیمی‌و امیر قلعه‌نویی تماس گرفته و خواستار مشاوره دادنِ این مربیان فهیم به خود شده‌اند تا تیم‌های خود را از قهقرا نجات دهند.

استعمار پیر انگلیس بسیاری از درآمد‌های نامشروع خود را که از حق پخش بازی‌های لیگ برتر به دست می‌آورد، از دست داده است، چرا که جهانیان با شور و شوقی وصف ناپذیر به تماشای لیگ برتر ایران روی آورده اند. کدام فوتبال دوست واقعی است که بازی منچستر - چلسی را به فوتبال برق شیراز - ابومسلم ترجیح دهد؟!

اما ما این تحریم‌ها و تعلیق‌ها را به فلان جای مبارک خودمان هم نمی‌گیریم و تنها باعث آبدیده‌تر شدن ما می‌گردد. این آنها هستند که ضرر می‌کنند نه ما. این کشورهای اروپایی هستند که برای بازی‌های دوستانه به ما نیاز دارند و اگر ما نباشیم از بی‌رقیبی خواهند مرد. همان گونه که پیش از جام جهانی نیز افتخار حتی یک بازی تدارکاتی را به آنها ندادیم.
این نیمکت‌های تیم‌های اروپایی است که از حضور جوانان سختکوش ما خالی خواهد ماند.

آری به کوری چشم دشمنان ایران اسلامی ‌ما از سال آینده لیگ خود را با 238 تیم برگزار خواهیم کرد و سرانجام روزی خواهد رسید که رونالدینیو برای حضور در تیم ایرسوتر نوشهر به دست و پای ما بیفتد. ان شاء الله به زودی با اعلام خبرهای خوش فوتبالی و رسیدن به تاکتیک‌های جدید تیمی، تمامی‌جهانیان شگفت زده می‌شوند و ما برقلّه‌های افتخار دو بارو جمع و آفتاب‌بالانس می‌زنیم. به همّت دولت محترم از این به بعد در سفرهای استانی، در هر روستا شانزده باشگاه فوتبال با استادیوم اختصاصی تاسیس شده تا استعدادهای نا مکشوف شکوفه بزنند و بار دیگر ثابت شود که فوتبال بازی کردن (حتی‌المقدور با توپ زرد) حق مسلم ماست و از این به بعد کلیه‌ی اعضای کابینت با پیراهن و تنبان ورزشی (به دلیل مفاسد نهفته در شورت ورزشی) بر سر کار حاضر شده و گاز محکمی‌از آن جای استکبار جهانی می‌گیرند.

البته مطمئنا مزدور داخلی و معلوم‌الحالِ استکبار یعنی عادل به اصطلاح فردوسی‌پور که به دلیل داشتن ارتباطات مشکوک با لابی‌های صهیونیستی از سه روز قبل خبر از محروم شدن ایران داده و به تشویش اذهان عمومی‌ پرداخته بود، با اقدامی ‌انقلابی به سزای اعمال ننگین خود خواهد رسید.


نتیجه‌گیری اخلاقی: ما به همه جا خرابکاری می‌کنیم، پس هستیم.

Labels: فوتبال