pelkamad
Wednesday, March 21, 2007
بهارانه
یک گل بهار نیست
صدگل بهار نیست
حتی هزار باغ پر از گل، بهار نیست
وقتی:
وقتی پرنده‌ها همه خونین‌بال
وقتی ترانه‌ها همه اشک‌آلود
وقتی ستاره‌ها همه خاموشند.

یه بهار دیگه و یه میلیارد آرزو و حرف‌های قشنگ قشنگ و مسخره‌ی تلویزیونی که می‌شه زد.

خلاصه که حسب وظیفه، ما هم تبریک می‌گیم بهتون. خوش بگذره حسابی. تو عید حواستون رو جمع کنید زیاد شیرینی آجیل کوفت نکنید. ماشاالله همه هم که ورزشکار و با علم و تقوای فراوان.

یادش به خیر، من همیشه آخرای اسفند دنبال ویژه‌نامه‌ی روزنامه‌ها و مجله‌ها بودم تا توی عید بخونیم حال کنیم. هیچی شماره‌ی مخصوص گل‌آقا واسه شب عید نمی‌شد. کیهان بچه‌ها هم عالمی‌داشت. مجله فیلم، پیام امروز، ایران فردا و ... شماره‌های مخصوص روزنامه‌های اون موقع، همه و همه به آدم حال می‌دادند.

امسال غیر از مجله فیلم دیگه خبری از هیچ کدوم نیست. همه‌شون موقت یا دائمی ‌مرحوم شدند. فقط یه همشهری جوان گرفتم که بدک نبود.

یه تریپ شجاعی‌مهر هم برم: چقدر خوبه که تو این سال جدید هم اگه از کسی کدورتی دلخوری دارید بریزید دور. برید هم رو سفت و سخت ماچ کنید (البته با رعایت شئونات اسلامی ‌اخلاقی، روم به دیفال سوتی ندید یه دفعه). کسی هم از من ناراحته هیچ مهم نیست، می‌بخشمش.

آخ! داشت یادم می‌رفت، سنّت‌های قشنگی مثل عیدی دادن به کوچیک‌ترها رو هرگز فراموش نکنید. لازم به ذکر نیست که من هر چی نباشه سنّم که از همتون کمتره. بزرگی هم که می‌دونید به سنّه نه به سال. پس با زبون خوش و بدون آبرو‌ریزی عیدی من رو بدید و گرنه واستون پرونده‌سازی می‌کنم که بیا و ببین. همتون رو می‌فرستم لا دست شهرام جزایری. آقا خداییش حیفِ این آدم نیست بره تو زندان، اون وقت کیوان راست راست تو خیابون بگرده.

سال تحویل هم که ما خوابیم، اگه بیدار بودید بقیه رو هم دعا کنید. خدا همه‌ی مریض‌های اسلام رو شفا بده. همه جوونا بتونن برن خارج، اونجا رو هم به [...] بکشن که ما شرمنده‌ی مردم دنیا نباشیم.
از علی هم می‌خوام یه دعای مشتی در حق یه نفر بکنه که یه مملکت بلکمم یه دنیا از شرّش راحت شن. (راهنمایی: منظورم آنجلینا جولی و راجر فدرر و حمید لولایی نیست)

خب دیگه، باز هم عیدتون مبارک، تا بعد.